The Ritual

Kan kırmızısı, ince, sivri, yatay bulutlar; turuncudan gece mavisine dönmek üzere olan gün batımına eşlik eden yanmış reçine kokusuna ve ciğerleri acıtacak kadar yoğun baharatlı bir tütsüye eşlik etmekteydi. Çıkılması imkansız, ince uzun, düz duvarları olan bu çok yüksek kaya; bozkırdaki kaktüs ormanının içinden fırlamış fallik bir obje gibiydi. En tepesinde yanmakta olan devasa ateşten ise yeşil bir duman yükselmiyordu, bu lanetli duman tıpkı bu kayaya sarılmış bir yeşil dragon gibi kayanın etrafında spiraller çizerek, döne, döne kaktüs ormanının içinde kayboluyordu. Nereden geldiği belirsiz haykırışlar gecenin sessizliğini yırtmakta ve onlara sayısız kurt uluması eşlik etmekteydi. Altı gece önce doğa üstü bir şekilde evlerindeki yataklarından adeta ethere karışarak kaybolmuş olan çocuklarını aramak için toplanıp bulabildikleri, tüm garip, mekanik, parıltılı ve farklı özelliklerdeki teçhizatları ile buraya kadar iz sürmüş olan kasabanın eli silah tutabilen bireyleri; gördükleri manzara karşısında, onları buraya kadar getirmiş olan azimlerini yitirir gibi oldular. Onlara yardımcı olmak üzere gönderilmiş ve önden ilerlemiş olan süvari bölüğünün tüm erleri tanınamayacak ve anlatılamayacak haldeydiler. Bölüğün beraberlerinde taşıdığı top ve makineli tüfek dahil, tüm metal nesneler; içlerinde can çekişmekte olan erlerle beraber bir çeşit sanat eserine benzer, devasa bir totem gibi yarı canlı bir şekilde önlerinde inlemekte ve havaya çürümüş et kokusu karışmaktaydı. Çocuklarını kurtarmak için gelmiş olan tüm kadın ve erkekler ellerindeki teçhizatlara ve silahlara biraz daha sıkı sarıldılar zira buz gibi bir esinti arkalarından geldiğinde, dönüp gördükleri şey; batan güneşin tam ters tarafından yükselmekte olan ve batmakta olan güneş kadar parlak ve kırmızı aydı.